1977
LP
Espérance - Polydor Super 2480451
Het is 1977 en de nieuwste LP van Moustaki is uit /
1977:
Parution
du nouvel album vinyle de Moustaki
Op
nummer 1, kant A staat "Espérance" (Nos enfants) opgedragen aan Jack Dejohnette,
Annelys en de kinderen van mijn kinderen............... /
No 1, face A: "Espérance"
(Nos enfants) dédiée à Jack Dejohnette, Annelys et les enfants de mes
enfants.................
Annelys vertelt en laat enkele foto's uit haar privé archief zien /
Annelys raconte et montre
quelques photos de ses archives
Mijn
Parijse avontuur
Na 40 jaar vriendschap met Jo en en zijn familie, wil ik in het kort mijn mooie
verblijf in Parijs samen met jullie delen.
Ik leerde Jo kennen, die toen een tournee hield in Nederland. Hij trad op in de
schouwburg van Tilburg, waar ik voor het eerst met de Franse chanson in
aanraking kwam.
Ik vond zijn teksten en muziek heel mooi en melancholisch. Van af dat concert
volgden er nog héél wat concerten, die ik samen met mijn zussen bezocht.
In die periode hebben we Jo en zijn musiciens thuis bij mijn ouders mogen
ontvangen, waar zij allen rijkelijk verwend werden met een uitgebreide
rijsttafel. Dit heeft zich enkele malen voorgedaan,
de ontmoeting met mijn familie, waar Jo ook een vriendschap mee had.
Hierdoor kregen we een vriendschap die blijvend werd en uiteindelijk ben ik via
Sarah (zijn moeder) in Parijs beland.
Marcelle Moustaki, de zus die boven hem kwam, was getrouwd met de dichter
Jean-Pierre Rosnay, die de literaire “Club des Poètes' runden aan de 30 rue de
Bourgogne.
Marcelle zocht een fille (meisje) voor de bediening in de 'Club des Poètes'.
Ik was bezig met het afronden van mijn examens ,na die behaald te hebben ben ik
naar Parijs vertrokken, waar ik een geweldige onvergetelijke tijd heb gehad,
waar ik nog altijd met een goed gevoel aan terugdenk. Ik woonde bij Marcelle en
Jean-Pierre in, hoe leuk was het om toen te horen dat Jo toen hij vanuit
Alexandrië vertrok ook bij Marcelle gewoond had.
In Parijs ging ik samen met Jo op de motor naar concerten en de cinema.
Het mee mogen maken van zijn 25 jarig jubileum als artiest, de concerten daarvan
in het mooie Olympia met een vooroptreden van Astor Piazzolla.
In de jaren 70 heb ik samen met een zusje van mij Jo voor een televisieopname
van de BRT/RTBF bij het refrein van de chanson “Elle est elle” mogen begeleiden.
In 1977 verscheen er een nieuwe lp Espérance.
Het lied “Espérance” heeft hij aan mij opgedragen en aan de kinderen van zijn
kinderen. En sinds 1977 prijkt mijn naam op de hoes van de gelijknamige LP.
Hoe mooi was het, als het chanson Espérance tijdens een concert werd gezongen.
Het
laatste concert van Jo dat ik bijwoonde was Carré in 2008.
Een onvoorwaardelijke vriendschap.
Marcelle
Moustaki
Mon aventure parisienne
Après 40 ans d’amitié avec Jo et sa famille, j’aimerais partager
brièvement avec vous mon beau séjour à Paris.
J’ai rencontré Jo pendant une tournée aux Pays-Bas. Il se produisait au théâtre
de Tilburg, c’est là où je suis entrée en contact avec la chanson française.
J’ai trouvé ses textes et musiques très beaux et mélancoliques. Ce concert fut
suivi de beaucoup d’autres, auxquels j’assistai avec mes sœurs.
Durant cette période, nous avons reçu Jo et ses musiciens chez mes parents, nous
les avons somptueusement gâtés avec une grande table de riz.
C’est arrivé plusieurs fois, cette rencontre avec ma famille, Jo s’est lié
d’amitié avec elle aussi.
Cela a débouché sur une amitié permanente, et finalement je suis arrivée à Paris
par l’intermédiaire de sa mère Sarah.
Marcelle Moustaki, la sœur aînée, était mariée avec le poète Jean-Pierre Rosnay.
Les deux dirigeaient le littéraire ‘Club des Poètes’, situé 30 rue de Bourgogne.
Marcelle cherchait une fille comme serveuse dans le ‘Club des Poètes’. J’étais
en train de finir mes examens, ensuite je suis partie pour Paris. Là, j’ai vécu
une époque magnifique et inoubliable.
J’en garde encore toujours un souvenir ému. Je séjournais chez Marcelle et
Jean-Pierre; qu’il était agréable d’entendre que Jo avait lui-aussi habité chez
eux quand il avait quitté Alexandrie!
À Paris, je me rendais ensemble avec Jo en moto aux concerts et au cinéma.
J’ai pu participer à l’anniversaire de ses 25 ans d’artiste, ponctué par des
concerts dans le bel Olympia, avec Astor Piazzolla en avant-programme.
Pour un enregistrement télévisé à la BRT/RTBF dans les années 70, ma sœur et
moi avons pu accompagner Jo dans le refrain de la chanson “Elle est elle”.
Un nouvel album, “Espérance”, est paru en 1977.
Jo m’a dédié la chanson “Espérance”, à moi et aux enfants de ses enfants. Et
depuis 1977, mon nom figure sur la pochette du LP du même nom.
Quel bonheur c’était de le voir entonner la chanson “Espérance” pendant un
concert!
En 2008, j’ai assisté à mon dernier concert de Jo, au Carré d’ Amsterdam.
Une amitié inconditionnelle.
Voor Annelys tekende Moustaki even op een servet / Moustaki dessine sur une
serviette pour Annelys
Dat blijft een kostbare herinnering / Ça c’est un souvenir précieux
Amsterdam Carré 2008, het laatste concert van Moustaki in Nederland / Amsterdam
Carré 2008, le dernier concert de Moustaki aux Pays Bas
Na concert, bijna eenzaam vertrek............
/
Après concert, départ prèsque en solitude.............